Artikel verschenen in KerkNieuws 2015-02 van 30 januari 2015.
Op de datum van het verschijnen van deze KerkNieuws uitgave nummer 2 (30 januari 2015) zal D.V de notariële acte worden gepasseerd, waarmee de Hervormde Gemeente en de Gereformeerde Kerk te Capelle aan den IJssel verder zullen gaan als ‘Protestantse gemeente te Capelle aan den IJssel’.
Terugblik
Met Pinksteren werd de Gemeente van Christus op aarde gesticht. De apostelen
kwamen naar buiten om het Evangelie te verkondigen, zoals dat hen door Jezus
was geleerd (Mattheus 28: 16-20). Net zoals vandaag was er ook in die tijd weerstand
tegen de Goede boodschap. Zo zag Jacobus, een broer van Jezus, het met Jezus
tijdens Diens leven niet zitten (Johannes 7: 3-6). Na Zijn opstanding verscheen
Jezus toch aan Jacobus (1 Korintiërs 15: 7). Jezus liet Jacobus niet vallen
omdat hij zich eerder kritisch over Hem had uitgelaten. Het was diezelfde Jacobus,
die de voorzitter werd van de eerste oecumenische Synode in Jeruzalem (Handelingen
15: 6). Een synode, waar Paulus en Barnabas grote verschillen van inzicht bleken
te hebben met andere synodeleden. (Jacobus stierf volgens Flavius Josephus in
het jaar 61 door steniging op instigatie van de hogepriester Ananias.) Het niet
samen met elkaar verder gaan als Gemeente heeft de geschiedenis van het Christendom
getekend en veel pijn veroorzaakt. Het lijkt of deze geschiedenis heeft bestaan
uit afscheidingen, gebrek aan respect, intolerantie en exclusiviteit (het elkaar
uitsluiten).
Wat is het dan om dankbaar voor te zijn, dat na 2000 jaar wij in Nederland
elkaar kunnen vinden om samen verder te willen gaan! Om ons te laten leiden
door wat Paulus schrijft in de brief aan de Gemeente in Rome (Romeinen hoofdstuk
14). Die beweging in Nederland om naar elkaar toe te groeien is vanaf 1945 van
start gegaan. Kerken besloten met elkaar in gesprek te gaan, wat in 2004 heeft
geleid tot de oprichting
van de Protestantse Kerk in Nederland (PKN). Sindsdien behoren zowel de Gereformeerde
Kerk als de Hervormde Gemeente te Capelle tot de PKN en gaan we naar dezelfde
Classis en Synode en zijn dezelfde Kerkorde en Ordinantiën van toepassing
op beiden.
In Capelle zijn, voorafgaand aan 2004 en daarna, vele gesprekken gevoerd.
Kerkenraden hebben standpunten weergegeven ten aanzien van een mogelijke vereniging
in Capelle als laatste stap in de lokale afronding van het landelijk samengaan
in 2004. In 2011 werd het rapport ‘Visie’
uitgebracht, dat als belangrijkste aanbeveling had om te komen tot een vereniging
van de Gereformeerde Kerk en de Hervormde Gemeente in Capelle. Zorg bleek te
bestaan over de handhaving van de identiteit van de wijkgemeenten en voor enkele
financiële en organisatorische
aspecten van de lokale samenwerking.
In mei 2012 werd de Stuurgroep door de Hervormde en Gereformeerde Algemene Kerkenraad (HAK/GAK) opgericht, met de opdracht de vereniging voor te bereiden. Besprekingen hebben plaats gevonden met wijkkerkenraden; gemeenteleden werden gekend en gehoord. Op 15 september 2014 werd door de HAK/GAK met algemene stemmen besloten tot een vereniging van de Gereformeerde Kerk en de Hervormde Gemeente tot de ‘Protestantse gemeente te Capelle aan den IJssel’.
Een aantal formele kerkrechtelijke en civielrechtelijke stappen waren in de periode september 2014 tot en met januari 2015 nodig om dit besluit af te ronden. Met het passeren van de notariële acte op 30 januari 2015 is het verenigingsproces afgerond.
Vooruitblik
De vorming van de PgC is geen eindpunt, maar startpunt. Het betekent een verder
samengaan, met respect voor elkaar, in het bijzonder het respecteren van de
verscheidenheid in identiteit. Daarbij de woorden van Paulus in de praktijk
brengend: ‘Wees eensgezind; wees niet hoogmoedig, maar zet uzelf aan tot
bescheidenheid. Ga niet af op uw eigen inzicht’ (Romeinen 12: 16). Een
deel van de kracht van de kerk is
dat we het niet allemaal met elkaar eens zijn. We zijn sterker omdat verschillende
stemmen worden gehoord. We behoren waar er verschillen zijn te helen en niet
te bezeren, op te bouwen en niet af te breken. De Gemeente is gebouwd op de
Geest. En uit Israël, maar ook uit de
‘volkeren’. In het geslachtsregister waar Matteus mee begint worden
14 aartsvaders, 14 koningen en 14 priesters genoemd. Maar ook 4 vrouwen. Vrouwen
uit de ‘volkeren’. Zouden wij deze ‘voormoeders’ van
Jezus gekozen hebben? De normen en waarden van de Geest, zijn tijd en planning
zijn niet (altijd) de onze! Zouden wij daar niet onrustig van moeten worden?
Onze PgC zal een pluriforme gemeente zijn, zoals de PKN divers en inclusief
is. Divers: met ruimte voor jong en oud, man en vrouw, blank en bruin, rijk
en arm, mensen met een hoge- en een lage opleiding etc. Inclusief: dus zonder
uitsluiting van andere gelovigen (Romeinen 14), die
misschien het geloof anders beleven, maar dat wel met ons beleven binnen de
Gereformeerde traditie, zoals verwoord in de Kerkorde van de PKN. Een Gemeente,
waarin we niet alleen zoeken naar anderen die het altijd met ons eens zijn en
het warme gevoel dat daarbij hoort, maar ook
luisteren naar de ander en elkaar bevragen: met respect met elkaar omgaan. De
Gemeente is geen gezelligheidsclub, waar we ons altijd bij ‘thuis’
moeten voelen, maar een gemeente met een opdracht, zoals Jezus die in Matteus
28: 16-20 aan zijn discipelen gaf. Dat moet, opnieuw,
ons eerder een onrustig gevoel geven: doen wij wel genoeg om anderen met het
Woord bekend te maken? Kunnen wij in onze geseculariseerde wereld wel genoeg
doen? Daarbij mogen we er troost in vinden, dat de Kerk in de eerste 300 jaar
van onze jaartelling niet is gegroeid door
grote manifestaties, maar door gesprekken tussen mensen: familie, vrienden,
buren, collega’s. Dit met elkaar te stimuleren als 7 wijkgemeenten van
de PgC is een uitdaging én opdracht. Een opdracht om samen te doen wat
je beter samen kunt doen, en als wijk zelfstandig te doen, wat beter zelfstandig
kan worden gedaan. Dat de leden van de PgC ook een afspiegeling mogen worden
van de verscheidenheid van de bewoners in Capelle!
Enkele praktische voordelen
van het samengaan In de nieuwe PgC zal er in plaats van twee, één
Algemene Kerkenraad - AK, één College van Kerkrentmeesters - CvK
en één College van Diakenen - CvD zijn. De rol van de AK zal zich
beperken tot voornamelijk bestuurlijke zaken. Dé Kerkenraad was en blijft
de wijkkerkenraad. Voor het bestuurlijke werk zullen minder mensen nodig zijn,
dan nu het geval is, zodat gemeenteleden méér ingezet kunnen
worden voor de pastorale, diaconale en missionaire taken van onze gemeente.
Financieel zullen de wijkgemeenten beter bestand zijn tegen onvoorziene omstandigheden en zijn er meer mogelijkheden om tijdig, door het nemen van initiatieven, verbeteringen door te voeren.
Laten we bij het begin van de PgC elkaar als leden van Zijn Gemeente begroeten met die indrukwekkende woorden, die vaak in gemeenten de gelovigen elkaar na het avondmaal toewensen: De vrede van Christus!
Lof zij U Christus!
Kees Hol
Laatst gewijzigd: 1-feb-15